U bent hier:

Heelkunde

AIOS Heelkunde, regio Rotterdam
- Hoe ben je hier terechtgekomen? Gedurende mijn studie ben ik gestart met een promotietraject bij de chirurgie waar ik met veel plezier aan heb gewerkt. Toen is mijn keuze voor de chirurgie gegroeid. Na mijn promotie heb ik gewerkt als ANIOS chirurgie in de regio Amsterdam, waar ik de kliniek heb leren kennen. Daarna heb ik gesolliciteerd voor de opleiding en ben aangenomen in de regio Rotterdam. Hier ben ik begonnen als AIOS chirurgie in het Amphia in Breda waar ik het erg naar mijn zin heb.
Wat heeft jouw geholpen in het maken van je keuze? Door veel te praten met collega's in het vak en door mee te kijken met de dagelijkse activiteiten ben ik erachter gekomen dat de chirurgie goed bij mij past. Niet alleen vind ik de afwisseling qua werkzaamheden belangrijk, ook de afwisselende patiëntenpopulatie (van jong tot oud, man of vrouw) spreekt mij aan. Daarnaast is het voor mij belangrijk een goede klik met collega's te hebben, waar ik zeker niet aan twijfel! Bij ons heerst altijd een vrolijke en goede sfeer.
- Hoe kijk je nu tegen je keuze aan? Erg blij, ik ga elke dag met plezier naar mijn werk!
Hoe ziet je verdere loopbaan eruit? Ik heb recent mijn promotie afgerond en hoop nu mij meer te richten op mijn opleiding. Daarnaast wil ik graag door gaan in het onderzoek wat ik heb opgezet de afgelopen jaren.
Hoe ziet jouw ‘normale’ werkdag/-week eruit? Onze dag begint rond 7:15-7:30 met de overdracht. Daarna gaan we of naar OK, poli of lopen we visite op de afdeling. Ook staan we op de SEH. De middagoverdracht is rond 17:15 afgelopen. Daarna lopen we nog langs de patiënten of is er onderwijs of een MDO. We hebben als AIOS ongeveer 1x per maand of een avonddienst, week- of een weekenddienst. Dit verschilt natuurlijk per ziekenhuis, ook afhankelijk hoe groot het ziekenhuis is waar je werkt en met hoeveel je de diensten verdeeld. De diensten zijn bij ons druk, maar naar verhouding niet heel frequent.
Wat voor patiënten zie jij vooral? Allerlei, dat is ook het leuke van de chirurgie. Zeker in het begin van de opleiding zie je van jong tot oud met electieve problemen of acute problemen. Dit maakt het afwisselend. Afhankelijk van de specialisatie die je kiest kan dit nog meer veranderen, bijvoorbeeld meer gericht op kinderen.
Wat vind jij het leukst aan jouw baan? De afwisseling van opereren, kliniek, poli en spoedeisende hulp. Dit houdt het vak erg leuk en dynamisch. Ook is geen dag hetzelfde. Soms is het acuut, soms heb je meer tijd om je voor te bereiden en te verdiepen. Ook de goede sfeer en contact met collega's is erg belangrijk!
Wat vind jij minder leuk / moeilijk aan jouw baan? Het is een drukke baan welke veel tijd kost, soms met lange en intensieve weken. Het is soms moeilijk te combineren met sociale activiteiten, met name als je dienst hebt. Toch is het goed hier een balans in proberen te houden om voor ontspanning te zorgen. Uiteindelijk is de voldoening en plezier van het vak het dubbel waard!
Wat is jouw tip voor de jonge (bijna) dokter die dit specialisme overweegt? Praat goed met mensen om je heen om een idee te krijgen wat het inhoud qua werkzaamheden en qua werkweek / diensten. Ook is het goed om een dag mee te lopen als je een betere indruk wilt krijgen van een specifieke plek. Elk ziekenhuis is net even anders geregeld. Het is een prachtig vak waar je bewust voor kiest!

Traumachrirug, Amsterdam UMC
- Hoe bent u in deze functie terechtgekomen? Via de opleiding heelkunde, fellowship ‘visceraal trauma’ in Kaapstad en 2 jaar fellowship traumachirurgie VUmc.
Wat heeft u geholpen in het maken van uw keuze? Vanaf mijn coschappen heelkunde was de keuze gemaakt; traumachirurg worden.
- Hoe kijkt u nu tegen uw keuze aan? Nog steeds het prachtigste vak dat er is.
- Hoe ziet uw ‘normale’ werkdag/-week eruit? 60 uur per week werken, 1-2 diensten per week. Geen dag is hetzelfde; afwisseling van leiding geven aan de opvang van ernstig gewonde patiënten, polikliniek, vervolgen van patiënten op de intensive care of afdeling na een ongeval, gesprekken met patiënt of familie over te verwachten herstel, voorbereiden en uitvoeren van operaties voor herstel van letsel en fracturen van met name de bovenste extremiteit.
- Wat voor patiënten ziet u vooral? Ernstig gewonde patiënten, patiënten met letsel van de bovenste extremiteit.
- Wat vindt u het leukst aan uw baan? De afwisseling van snel en juist beslissingen nemen bij de ernstig gewonde patiënt, maar ook voor kunnen bereiden op complexe operaties die uitgesteld kunnen plaatsvinden.
Wat vindt u minder leuk / moeilijk aan uw baan? Liever zou ik het uitdagend noemen; patiënten laten realiseren dat na een letsel er bijna nooit 100% herstel zal zijn; mensen zullen dus beperkingen moeten accepteren. Daarnaast blijft een moeilijk, maar bijzonder onderdeel van ons vak; familie moeten vertellen dat een patiënt zal overlijden.
Wat is uw tip voor de jonge (bijna) dokter die dit specialisme overweegt? Kom een dag meelopen, doe avond/nachtdiensten tijdens je coschappen heelkunde, kom eens met een traumachirurg bespreken hoe het vak echt in elkaar zit.

Plastisch chirurg en seksuoloog
- 
Hoe bent u in deze functie terechtgekomen? Na mijn opleiding 4 maanden voor mijn collega waargenomen in het AMC en daarna gestart in VUmc. Er is toen plek gecreëerd.
- Wat heeft u geholpen in het maken van uw keuze? Bij start gnk dacht ik aan plastische chirurgie of neurochirurgie. Bij neurochirurgie is er toch aardig wat mortaliteit, wat mijn voorkeur had. Ik heb me tijdelijk gefocust op kinderneurologie of kinder- en jeugdpsychiater. Gezien plastische chirurgie 45% uit hand- en polschirurgie bestaat. Maar mijn eerste dag van mijn coschap chirurgie wist ik het zeker: ik hoor op ok. Ik wilde wel ook graag in gesprek met patiënten en gaf al tijdens gnk seksuele voorlichting. Gezien mijn voorkeur voor gender en genitale chirurgie heb ik tijdens mijn vooropleiding chirurgie ook de post-doc opleiding tot seksuoloog gedaan. Zodoende zijn al mijn interesses en sterke punten gecombineerd.
Hoe kijkt u nu tegen uw keuze aan? Voor mij de meest geschikte keuze.
Hoe ziet uw ‘normale’ werkdag/-week eruit?  Start 08:00 met visite of OK, OK is op 3 verschillende locaties: Amsterdam UMC (meestal VUmc, soms AMC), Amstelland ziekenhuis of Jan van Goyen Medisch Centrum, alles onder de paraplu van het Amsterdam UMC. Of poli amc/Vumc. De dag eindigd vaak rond 18:00u. Momenteel ben ik speerpunt hoofd gender, waardoor ik ook veel management taken heb. Verder geef ik les binnen het Amsterdam UMC, maar ben ik ook universitair docent aan het SOMT Fysiotherapie universiteit in Amersfoort. Verder vaak ook gast colleges of gast chirurg in binnen en buitenland. s’avonds nadat de kinderen op bed liggen rond 21:30u is het tijd voor promotie onderzoek tot 24:00u.
Wat voor patiënten ziet u vooral? Gender patiënten, specifiek de mannen met metaidoioplastiek-wens, of de patiënten met ingewikkeldere problematiek fysiek, genitaal of psychisch. Ook heb ik seksuologie spreekuur specifiek voor de gender patiënten. Daarnaast ligt mijn focus op genitale reconstructies bij congenitale aandoeningen, na trauma, infectie, oncologie, eerdere chirurgie of anderszins. Hiervoor zijn we multidisciplinaire spreekuren gestart op beide locaties omdat de verwijzingen die ik krijg vaak vierdelijns zijn vanuit andere academische centra. Ook voor deze groep heb ik een seksuologie spreekuur.
Wat vindt u het leukst aan uw baan? De combinatie van begeleiden en doen met de focus op kwaliteit van leven. Vooral het holistisch benaderen vanuit een biopsychosociaal model spreekt mij aan. En dat ik verschil kan maken door kennis vanuit verschillende disciplines te combineren en out of the box te denken. 
Wat vindt u minder leuk / moeilijk aan uw baan? De politiek binnen een ziekenhuis of een academisch centrum. 
- Wat is uw tip voor de jonge (bijna) dokter die dit specialisme overweegt? Niet specifiek voor mijn vak: kies iets wat je echt leuk vindt en ga er dan 100% voor, maar verlies jezelf niet. Laat je niet demotiveren. Je kunt alleen jezelf zijn en dat is precies goed. Het leven is een groot feest! 

Vaatchirurg, Amsterdam UMC
Hoe bent u in deze functie terechtgekomen? Hoe ik hier gekomen ben is een combinatie van inzet, het benutten van talenten, fijne mensen om me heen en natuurlijk ook geluk.
- Wat heeft u geholpen in het maken van uw keuze? Tijdens mijn coschappen kreeg ik vaak het advies om de keuze voor de chirurgie te heroverwegen. Want het was toch wel een hele zware baan, zeker als vrouw (20 jaar geleden he, andere tijden): je hele leven lang dienst, veel acute pathologie, lastig met kinderen, etcetc. Dat zorgde er wel voor dat ik tijdens mijn coschappen heel bewust ben gaan kijken naar andere vakken. Maar aan het einde van de stages was het duidelijk: er was geen ander vak zo mooi!
Hoe kijkt u nu tegen uw keuze aan? Ik heb nooit spijt gehad. De mensen die me waarschuwden hadden absoluut gelijk en ik ben ze dankbaar voor de waarschuwingen. Hierdoor heb ik mijn keuze bewuster gemaakt. Uiteindelijk zijn al die bezwaren veel minder bezwarend als je je werk zo leuk vindt.
- Hoe ziet uw ‘normale’ werkdag/-week eruit? Ik heb een contract voor 40 uur per week. In de praktijk is dat veel meer, maar voor je denkt dat dat allemaal vreselijk is: dat is eigenlijk met vrijwel alle goede banen het geval. Ik heb gemiddeld 1 van de 4 á 5 dagen dienst, waarbij een dienst begint aansluitend aan je gewone werkdag en doorgaat tot de volgende ochtend. Je bent dan thuis en komt alleen in huis als er een acuut probleem is. De volgende dag begint de dag gewoon weer met de overdracht om 7:45u.
Wat voor patiënten ziet u vooral? Mensen met problemen aan de vaten. Dilataties (aneurysmata) en vernauwingen (etalagebenen, acuut bedreigde benen, darmischemie...) van slagaders. Daarnaast doe ik ook niertransplantaties.
- Wat vindt u het leukst aan uw baan? Het contact met de patiënten. De vaatchirurgie heeft een fijne mix van acute en chronische pathologie, je volgt mensen vaak jaren. Ook het technische aspect is leuk. Als je bij iemand een super moeilijke operatie doet die toch heel lekker gaat. Vooral als die patiënt na een paar weken al weer redelijk goed op je spreekuur zit. Dan ga ik 's avonds fluitend naar huis.
Wat vindt u minder leuk / moeilijk aan uw baan? Natuurlijk als er complicaties optreden of je iets niet goed doet. Of als mensen boos zijn. Dat kan allemaal heel ellendig zijn. Ook is het jammer dat zo'n groot stuk van je dagelijkse werk eigenlijk niet is waar je voor opgeleid bent. Ik ben dan wel chirurg, maar veel van mijn tijd gaat naar administratie, registratie, vergaderingen, perikelen rondom bezuinigingen, perikelen rondom de fusie van 2 ziekenhuizen, implementatie van opgelegde maatregelen, gevoelsmatige windowdressing en politiek.
- Wat is uw tip voor de jonge (bijna) dokter die dit specialisme overweegt? Volg je hart. Als je echt graag chirurg wilt worden, ga er dan voor 100% voor en wees bereid om altijd dat stapje extra te zetten als je patiënt dat nodig heeft. Als je je baan makkelijk aan kunt en er ruimte is voor een beetje extra inzet waar nodig, go for it! Als je op je tenen moet lopen om de basisvereisten te kunnen waarborgen, gun jezelf dan een vak dat wat minder van je vergt. Je baan zal namelijk nooit lichter worden, eerder zwaarder naarmate je ouder wordt.

Neurochirurg, Amsterdam UMC
Hoe bent u in deze functie terechtgekomen? Via arts-assistentschap heelkunde
- Wat heeft u geholpen in het maken van uw keuze? Het samengaan van mijn belangstelling voor filosofie en neurowetenschap met praktisch handelen.
Hoe kijkt u nu tegen uw keuze aan? Het vak is mij nog steeds op het lijf geschreven...
Hoe ziet uw ‘normale’ werkdag/-week eruit? Tegenwoordig beschaafd, 9-10 uur per dag, dat wel. Voorheen: extreme werktijden, veel diensten.
Wat voor patiënten ziet u vooral? Neuro-oncologische, hypofyse- en epilepsiechirurgie.
- Wat vindt u het leukst aan uw baan? De chirurgische innovaties, het samenwerken, zeker ook met andere discpines, onderwijs.
- Wat vindt u minder leuk / moeilijk aan uw baan? De administratiedruk, de hierarchische structuur van het ziekenhuis.
- Wat is uw tip voor de jonge (bijna) dokter die dit specialisme overweegt? ANIOS worden en kijken/horen of het wat voor je is.